iki Ermeni yazı tura atıyordu. Bu kanlı kumarı yaklaşık 100 yıl önce
  Anadolu toprağında Kars'ta Ağrı'da Van'da Erzurum'da da ataları
  oynamıştı.Onlardan duymuşlardı. Karnı burnunda çaresiz bir Azeri kadının
 
  doğumu oldukça yakın görünüyordu. Çaresiz kadın bir hazan yaprağı gibi
  titriyordu. Elbiseleri yırtık, ayakları çıplaktı...Ermenilerin uzun
 boylu
  olanı elindeki AK-47 model Rus yapımı otomatik tüfeğinin namlusuna monte
   edilen seyyar kasaturayı çıkartırken, diğeri elindeki demir parayı
 havaya  attı:
  -Akçik, manç?.. (Kızmı, oğlan mı?)
  -Akçik... (Kız)
  Bu cevap üzerine 'oğlan' diyerek bahse giren Ermeni, elindeki kasatura
 ile   hamile kadının karnını bir hamlede yarıp çocuğu çıkarttı.Kan b! ürülü
  gözleri bebeğin kasıklarına kilitlendi. -Tun şahetsar,ınger... (Sen
  kazandın,yoldaş)
  -Yes şahetsapayts ays bubrikı inç bes bidigişdana... (Ben kazandım ama
 bu bebek  nasıl beslenecek?)
  -Mayrigı bedge gişdatsine.(Annesi besleyecek elbette) Bunun üzerine daha
  kısa boylu olan Ermeni, bir hamlede kasaturaya
  geçirdiği bebeği annesinin göğsüne yapıştırdı:
 
  -Mayrig yerahayin zizdur. (Çocuğa meme ver)
  Aynı dakikalarda Hocalı'nın başka bir semtinde tek kale futbol maçı
  hazırlığı vardı. İki kesik Azeri kadın başını kale direği yapmışlar, top
  arayışına girmişlerdi.Başı tıraşlı bir çocuk bulup getirdiklerinde ise
  Ermeni çeteci sevinçle bağırdı:
  -Asixn ma/,çimi yev bızdıge, aveg gındırnadabidi. Gıdıresek... (Bu hem
  saçsız hem de küçük,iyi yuvarlanır. Kopartın...) Aynı anda çocuğun
  gövdesi bir tarafa,başı da orta yere düşmüştü... Ermeniler zafer
  naraları! atarak, kanlı postalları ile kesik çocuk başına vurarak kanlı bir kaleye
  gol atmaya çalışıyordu. Bu iki olay Hocalı'da bundan çok değil yalnızca
 14 yıl önce yaşandı.Her iki olay da ermeni çetecilerin katliamlarına bizzat
  şahit olan görgü tanıklarının anlatımlarıdır. Ne yazık ki 26 Şubat 1992
  günü binlerce Azeri türlü yöntemlerle vahşice katledilmiştir.
 
  Ajanslar,katliam haberini bütün dünyaya hızla geçerken, arşı titreten
 ağır  bir vahşet yaşanan Hocalı halkından geri kalanlar ise çaresizlik içinde
  kıvranıyordu. Türkiye'de büyük bir dehşet uyandıran katliama ilişkin ilk
  görüntüler ise TRT aracılığı ile duyurulmuştu. Bütün olanları batılı
  gazeteciler, özellikle de New York Times belgeledi. 26 Şubat'ta güçlü
  silahlarla donatılmış Ermenistan silahlı kuvvetleri ile Hankendi'nde
  konuşlanmış bulunan Albay Zarvigarov komutasındaki 366'ncı Rus Motorize
  Alayı, Hocalı'ya saldırarak tarihin en vahşî katliamlarından birini
  yaptılar. 26 Şubat! gecesi Rus motorize alayının tanklarından açılan top
  ve roket saldırıları ile Hocalı Havaalanı kullanılamaz hâle getirilerek
  kentin dış dünya ile ilişkisi de tamamen kesildi. Savunmasız kalan kente
  giren Rus destekli Ermeni askerleri, çocuk, yaşlı, kadın, bebek demeden
  birçok insanımızı vahşîce katlettiler. Ermenilerin işgal ettikleri
  Hocalı'da dehşet verici olaylar yaşandı. Canlı canlı insanların kafa
  derilerini yüzdüler, sağ olarak ele geçirdiklerini ise sistematik bir
  işkenceye ve tıbbî deneylere tâbi tutarak, insanlık dışı muamelelere
 maruz bıraktılar. Hızar ve testereler ile diri diri insanların kol ve
 bacaklarını  kestiler. Genç kızların önce saçlarını,sonra da kafa
  derilerini yüzdüler. Babanın gözü önünde evladını,evladın gözü önünde
  babayı kurşunlara dizdiler. Kesik kafaları sepetlere doldurdular. Peki
  neydi bu düşmanlık? Ermenistan'daki okul duvarlarında asılan harit!
 alarda Türkiye'nin 12 ili yer lmaktayken, Ermenistan'ın bayrağ ında Türkiye
  hudutları içindeki Ağrı Dağı'nın resmi varken, Ermenistan Millî
 Marşı'nda  'Topraklarımız işgal altında, bu toprakları azat etmek için
   ölün,öldürün' denmekteyken, başkaca bir neden aramaya zaten gerek yok
  sanırım. Dağlık Karabağ Bölgesi'nde bulunan Hocalı'ya, eski Sovyet
 İttıfaki  Silahlı uvvetleri'ne ait 366.Alay 'ın desteği ile Ermeni Sılahlı
  Kuvvetleri tarafından düzenlenen saldırılar sonucu 613 Azerbaycan
  Türk'ünün hayatını kaybettiği resmî olarak açıklandı. Ancak kayıp
 sayısının  bu rakamların çok çok üstünde olduğu bilinmektedir. 56 hamile
  kadın karnı yarılmış durumda bulunmuştur. Bu alçak saldırıda 487 kişi
 ağır yaralanırken, 1275 kişi ise rehin alınmış, geri kalan nüfus da bin bir
  zorlukla canını kurtarmış ancak bu olayın tahribatından ruhları ve
  hafızaları asla bir daha kurtulamamıştır. Şahitlerin anlattıklarını
  dinleyenler önce kulaklarına inanamadı.! Fakat katliam sonrası Hocalı'ya
  girdiklerinde ise, görgü tanıklarının abartmadığını kısa sürede
 anladılar.
 Hocalı'da katliam bölgesini gezen Fransız gazeteci Jean-Yves Junet'nin
  gördükleri karşısında söyledikleri, katliamın boyutunu da anlatıyordu:
 'Pek çok savaş hikâyesi dinledim. Faşistlerin zulmünü işittim,ama
  Hocalı'daki gibi bir vahşete umarım kimse tanık olmaz' Peki 26 Şubat
 1992 günü yaşanan bu katliamın emrini kim vermişti; Ermenistan Devlet Başkanı sıfatını taşıyan Robert Koçaryan denilen kirli katilden başkası değildi.
  Yaptığı terör faaliyetlerinin oranı nispetinde terfi eden Taşnaksutyun
  örgütü liderlerinden Robert Koçaryan, 20 Mart 1996'da Ermenistan
 Başbakanı oldu. Karabağ'da barış istediği için aşırı milliyetçilerin tepkisine
 daha fazla direnemeyen Levon Ter Petrosyan istifa edince de 30 Mart 1998
  yılında ondan boşalan Devlet Başkanlığı koltuğuna,'Hocalı Katlia! mı'
  başsorumlusu olan azılı terörist Robert Koçaryan oturdu. Ermeniler Türk
  hamile kadınlarına tecavüz edip karnını hamile olduğu halde taş ile
  doldurup öldürmüşler ve küçük Türk kızlarına tecavuz edip
  öldürmüşlerdi.Ülkemizde sadece 1 ermeni öldürüldü diye yürüyüş yaptılar
 ve o kadar araştırdılar ama hiç bir insan kalkıpta bu masum insanlara
 iskence edilip öldürüldükleri için yürüyüş yapmadı.