Murad Han bir sabah erken kalkmıştı. Biraz da telaşlıydı! Veziriazam Siyavuş Paşa'ya "Bu gece garip bir rüya gördüm. Haydi hazırlan hemen çıkıyoruz" dedi ve tebdil-i kıyafetle (iki molla kılığında) yola çıkarlar... Unkapanı civarında yerde yatan bir ceset ilişir gözlerine. Ahaliye "Kimdir bu?" diye sorarlar. Birisi; "ayyaşın biriydi" der. Bir başkası; "Aslında iyi bir nalıncıydı. Ancak kazandıklarını içkiye, kötü kadınlara harcardı" der...Kimse ilgilenmez. Padişahla veziri naaşı getirirler Fatih Camiine. Padişah; "Sen biraz bekle, ben mahalleyi dolanıp geleyim" der vezire...Murad Han, sorar soruşturur, nalıncının evini bulur. Kapıyı yaşlı bir kadın aralar. Hadiseyi metanetle dinler. Sanki bu vefatı bekler gibidir. "Hakkını helal et evladım" der, dertli dertli söylenir! "Bizim efendi âlem adamdı vesselam. Birinin elinde şarap şişesi görmesin, elindekini avucundakini verir satın alırdı. Sonra getirip dökerdi helaya... Sonra malum kadınların ücretlerini öder eve getirir çeker giderdi. Ben menkıbeler anlatır, ilmihal okurdum onlara... Bir gün, "Bak efendi" dedim, "Böyle böyle yapıyorsun ama komşular kötü belleyecek seni. Korkarım cenazen ortada kalacak!" Bu sözüme güldü ve "Allah büyüktür hatun" dedi. "Hem padişahın işi ne?"Evet, mesele anlaşılmıştı... Demek ki "Nalıncı Baba" Allah dostlarındandı. Görüldüğü gibi, cenaze hizmetlerini bizzat Padişah görmüştü...Mübareği evinin bahçesine defnettiler. Dahası, Murad Han bir tekke ile yaşattı adını. Türbesi Unkapanı'nda, Cibali-Harabzade Camii karşısındadır.

 Yazan : YOZGATLI | Okunma : 5189 |

Oy ver
Puan: 0

Oy : 

Oy veren : 0

 

Yorum (0) | Tarih: 02.06.2015 | Oy:  | Face'de Paylaş |